De onderbroken nachten, je gebrek aan volwassen gesprekken, vergeten zijn wat je favoriete bezigheden waren van vóór je moeder werd.. Zucht.. Waarom doe je dit ookalweer?
Je bewuste (thuis-)moederschap. Waar doe je het voor?

De onderbroken nachten, je gebrek aan volwassen gesprekken, vergeten zijn wat je favoriete bezigheden waren van vóór je moeder werd.. Zucht.. Waarom doe je dit ookalweer?
Wat waren de eerste woordjes van jouw kindje (-‘s)? De eerste woordjes van mijn zoontje waren : “mamamama”, “ja” en “boem!”
Je zou denken dat “mamamama” of “ja” hele praktische woorden zijn die je vaak gebruikt, maar nee. In werkelijkheid is “Boem!” het woord wat je als kleine ontdekkingsreiziger overal voor kunt gebruiken..
Ooit was ik een actieve, stralende vrouw in het middelpunt van een heleboel bezigheden, mensen en drukte. Nu zit ik thuis met mijn zoontje. Alleen. Geen andere volwassenen, geen uitdagende vraagstukken of gesprekken. In plaats daarvan gaan mijn gedachten over zindelijkheid, houten treinen en modderlaarzen.
Zoals ik in de vorige blog schreef, voelde ik me enorm ondergedompeld in het moederschap. Hoewel de vader van mijn zoontje van een paar uur per week al snel helemaal niet meer thuis was, heb ik me toch weten te handhaven in alle zorgtaken en daarbij toch ook heel erg te kunnen genieten van mijn moederschap.
Laat ik eerlijk zijn. Voor de geboorte van mijn zoontje was ik behoorlijk Netflix-fan. Ik was aardig goed in bingewatchen en mijn vriendinnen wisten me altijd wel te vinden voor nog een goede kijktip. Na de geboorte van mijn zoontje heb ik mijn Netflix abonnement maar stopgezet.
De behoeften die ik ervaar als thuismoeder, blijk ik met heel veel andere thuismama’s te delen:
-Thuismama’s hebben vaak behoefte aan verbinding met andere moeders, maar dit is lastig te bewerkstelligen met je kleine kindje(-s) thuis. Even een vriendin of je moeder bellen is vaak al een uitdaging.
-Soms voelt het dagelijks leven van een thuismoeder eentonig en saai of sleep je jezelf door de dag heen..
Vanuit de Kundalini Yoga traditie waar mijn man en ik elkaar hebben leren kennen, is de 120e dag van de zwangerschap een reden tot een feestje! Er wordt gezegd dat op of rondom deze dag de ziel in het lichaam van de moeder indaalt.
Reden genoeg om de mama lekker in het zonnetje te zetten.
Een kind mogen ontvangen en opvoeden is de meest heilige taak die je als mens maar mag vervullen. De vader van mijn zoontje en ik zijn dan ook heel bewust het ouderschap in gestapt.